مسمومیت های تنفسی و تماسی

گازهای سمی اساساً منواکسید کربن و گازهای جنگی و بخارهای ناشی از مایعات فرار (چون نفت، بنزین، مایعات سبک، سریش های پلاستیکی، سقز و رنگ ها) می باشند که سالانه تلفات جانی زیادی دراثر مسمومیت را فراهم سازند به عنوان مثال :

1)     منواکسید کربن و دی اکسید کربن ناشی از سوختن ذغال (در کرسی و بخاری) و یا اگزوز ماشین ها.

2)     گازهای آمونیاک و دی اکسید گوگرد و کلر مورد مصرف در یخ سازیها و تصفیه آب .

3)     گازهای بیهوش کننده مثل اتر، کلرفرم، اکسید نیترو و غیره .

که هرکدام از این مواد با توجه به نوع و مقدار مصرف موجب ایجاد علائم خاصی می شوند . سوزش چشم و گلو از مشخصات بارز از این سم ها است .

 کمک های اولیه :

کمک های اولیه که برای این مسمومیت ها انجام می گیرد عبارتند از :

1-   دور کردن مسموم از منبع سم

2-   برقراری و کنترل تنفس

3-   شل کردن لباس های شخص مسموم

4-   انتقال به مرکز درمانی

توجه: بدلیل خطر مسمومیت امدادگر، در صحنه آلوده به گازهای سمی حفاظت شخصی در جلوگیری از مسمومیت تنفسی حائز اهمیت است .

مسمومیت های تماسی

سم های جذب شونده از طریق پوست معمولاً موجب تحریک یا آسیب محل جذب می شوند. هرچند در بعضی موارد ممکن است سم با آسیب کم یا بدون آسیب جذب پوست شود اما چنین مواردی نادراست .

برای تعیین نوع سم می توان از خود مسموم کمک گرفت و یا وسایل موجود در اطراف مسموم را جهت یافتن نوع سم بررسی کرد .

 در برخورد با چنین مسمومی، فرد را از منشاء سم دور کرده و محل با استفاده ازآب شستشو داده شود سپس لباس های الوده فرد مصدوم را درآورده و پس از شستشوی دوباره مسموم به مرکز درمانی منتقل گردد .