مانور زلزله یا خود زلزله؟
برای آموزش و سازماندهی دانش آموزان جهت اجرای مانور زلزله به یکی از مدارس ناحیه دو شیراز اعزام شده بودم. دو روز فرصت برای آموزش و تیم بندی داشتیم و روز سوم هم روز برگزاری مانور و ماحصل زحمات روزهای قبل.
ماشالله به جونشون اینقدر سوال میپرسیدن که دیگه فرصتی برای اموزش باقی نمی موند. به هر سختی که بود آموزش پناهگیری و نحوه خروج پس از زمین لرزه رو به کل دانش اموزان مدرسه آموزش دادیم.
چند تا تیم رو هم برای انجام عملیات های امدادرسانی مشخص کردیم و هر گروه آموزش های اطفاء حریق ، کمک های اولیه و حمل مصدوم رو ظرف این مدت کوتاه فرا گرفتند.
روز سوم که روز اجرای مانور اصلی بود فرا رسید. تعدادی ناظر و بازرس هم از اداره آموزش و پرورش ، جمعیت هلال احمر و استانداری برای شرکت در مراسم در مدرسه حضور به هم رسونده بودند
برای آخرین بار کل نقشه برنامه رو با همکاران و بچه های تیم های مدرسه بازبینی
و مرور کردیم تا اشکالی به وجود نیاد. چند دقیقه قبل از شروع، وارد راهرو مدرسه شدم
تا از نزدیک به بررسی وضعیت فعالیت بچه ها بپردازم و در صورت لزوم به اونها کمک کنم.
زنگ مانور به صدا در اومد. صدای جیغ و فریاد بچه ها سر به فلک گذاشت. مغزم داشت می ترکید از شدت سر و صداها. برخلاف آموزش های داده شده تعداد زیادی از دانش آموزان از کلاسهای خودشون بیرون اومدن و شروع کردن به دویدن و خروج از سالن مدرسه؛ منم فقط داد می زدم: فرار نکنید! برید توی کلاسهاتون ؛ پناه بگیرید ....
در همین حین یکی از دانش آموزان که خیلی تپل بود روی زمین افتاد و شش هفت نفر هم پس از برخورد با اون یکی پس از دیگری نقش بر زمین شدند. صدای داد و فریادشون به هوا رفت!
یکی از دماغش خون میومد، یکی شیشه عینکش شکسته بود ، یکی پاش رو گرفته بود و خلاصه. سریع گروه های امدادی را صدا زدم تا به جای رسیدگی به مصدومین فرضی مانور به مصدومان واقعی رسیدگی کنند.
بعد از انجام پانسمان و آتل بندی مصدومان را روی برانکارد گذاشتیم و از سالن مدرسه به سمت حیاط حرکت کردیم. وقتی وارد حیاط شدیم بازرسان و ناظران هم ایستاده بودند و مانور را تماشا می کردند. ما هم به روی خودمان نیاوردیم که قضیه از چه قراره. به سایر دوستان اشاره کردم که بالای سر دانش آموزان مصدوم بایستند تا من هم ادامه مانور را بچرخونم!
پس از پایان مانور و خداحافظی ناظران و بازرسان ، مدیر مدرسه که از ماجرا خبردار شده بود به سمت منطقه تریاژ (تخلیه مصدومان) آمد و با نگاهی متعجبانه و خشمناک به دانش آموزانی که باندپیچی شده بودند گفت : این مانور زلزله بود یا خود زلزله؟
