شوک
1) کاهش قدرت قلب
2) کشادشدن رگ ها
3) کاهش حجم خون
انواع شوک ها:
انواع شوک را بر اساس علت آن تقسیم بندی می کنند که عبارتند از :
1- شوک های فلبی مثل موارد سکته قلبی
2- شوک های ناشی از کاهش خون مثل موارد خونریزی شدید یا سوختگی شدید
3- شوک های عصبی مثل قطع نخاع
4- شوک های روانی مثل شنیدن خبرهای بد
5- شوک های حساسیتی, مثل تزریق داروئی که فرد به آن حساسیت دارد
6- شوک های عفونی و غیره
علائم:
شوک و علائم آن به تدریج به تدریج پیشرفت می کنند. علائم آن را به سه مرحله تقسیم میکنند که عبارتند از :
مرحله اول: افزایش تعداد نبض و تنفس , اضطراب و ترس .
مرحله دوم: رنگ پریدگی , نبض سریع و ضعیف , تنفس مشکل , ضعف و تشنگی و گاهی تهوع .
مرحله سوم: کاهش سطح هوشیاری, کاهش فشار خون, نبض و تنفس ضعیف .
مصدوم اغلب قدرت سر پا ایستادن نداشته و روی زمین می افتد. مردمک های چشم هایش گشاد شده و چشم هایش حالت خماری دارد .
کمک های اولیه :
بهترین درمان شوک پیشگیری از آن است. بنابراین اگر برای کسی حادثه ای اتفاق افتاده (مثلاً تصادف کرده) که احتمال می دهید دچار شوک شود ولی هنمز علائم شوک را نشان نمی دهد، با این اقدامات عبارتند از :
1- کنترل راه های هوایی مصدوم و جلوگیری و آسپیره کردن مواد استفراغی .
2- دادن اکسیژن
3- کنترل خون ریزی
4- آتل بندی محل شکستگی
5- مریض را به پشت دراز کرده و پاهایش را حدود 20-30سانتی متر بلند کنید. نکته مهم اینکه اگر با این کار تنفس مصدوم مشکل شد فوراً پاهایش را پایین آورده و یا اگر احتمال شکستگی پا یا ستون فقرات می رود پا ها را بلند نکنید.
6- جلوگیری از دفع حرارت بدن مصدوم به به وسیله پیچیدن وی درون پتو یا کحاف یا چیز مشابه آن، توجه داشته باشید که با حرارت خارجی (بخاری) مصدوم را گرم کنید.
7- در صورتیکه مصدوم بیهوش یا استفراغ ندارد به او مایعات بدهید.
8- کنترل علائم حیاتی را هر5 دقیقه یکبار به عمل آورید.
وضعیت اغماء - بهبودی
مصدوم که زخم های وسیع در پائین صورت یا فک دارد، یا آنها که بیهوش هستند به پهلو خوابیده و سر وی را به پائین خم کنید تا مایعات استفراغ شده و خونیکه از صورت خارج می شوند باعث انسداد مجازی تنفس و خفگی نشود. در این گونه مصدومین باید توجه این وضعیت را وضعیت بهبودی می گویند .
