حمایت حیاتی پایه

بدون شک حمله قلبی (ایست قلبی) که به از کار افتادن قلب می شود بیشترین علت مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته است. با این حال غرق شدن، خفگی، برق گرفتگی، مسمومیت دارویی و.. نیز باعث ایست قلبی می شود. در ابین حالت تنها متخصصین کارآزموده اورژانس می توانند مصدوم را یاری کنند. با این حال آموزش هایی هم وجود دارد که می توان با آنها مصدوم را از مرگ حتمی نجات داده و زمان را برای کمک به او خرید.

تنفس مصنوعی: در مصدومی که پاسخ نمی دهد اما نفس می کشد را ابتدا باید به حالت بهبودی خوابانید.

 

 

اما برای مصدومی که نفس نمی کشد خیلی فوری باید تنفس مصنوعی انجام دهید. برای این کار او را به پشت بخوابانید و و از یکی از روش های زیر اسنفاده کنید:

دهان به دهان: روش دهان به دهان روشی ساده، سریع و موثر است. برای این کار بینی مصدوم را (به جهت عدم خروج هوا) سفت گرفته و در دهان او بدمید. هر تنفس باید یک ثانیه طول بکشد و باعث بالا آمدن قفسه سینه بشود. اگر با تنفس اول قفسه سینه بالا نیامد سر را به عقب آورده، چانه را بالا بکشید و دوباره تنفس بدهید.

دهان به بینی: در شرایط که نمی توانید دهان مصدوم را باز کنید و یا دهان مصدوم قفل شده است و... باید از تنفس دهان وبه بینی استفاده کنید. این کار شبیه تنفس دهان به دهان است با این تفاوت که شما دم را از طریق بینی مصدوم و درحالی که دهان او را بلا نگاه داشته اید انجام می دهید تا اگر انسدادی در مسیر تنفسی باشد در برگشت هوا از ریه باز شود.

دهان به استوم: در بیمارانی که سرطان حنجره دارند یا به هر دلیلی حنجره شان مورد جراحی قرار گرفته است یک سوراخ کوچک در پایین گردن ایجاد می شود که به نای راه دارد و به آن استوم می گویند. در تنفس دهان به استوم باید دهان و بینی مصدوم را بگیرید تا هوا به جای پایین رفتن در نای به بالا نرود. در این نوع بیماران تنفس مصدوم را می توانید با نگاه کردن یا گوش کردن به استوم بررسی کنید.

دهان به محافظ: محافظ دستکاهی است که برای رعایت بهداست و ایمنی امدادگر جهت انجام تنفس مصنوعی استفاده می شود. این دستگاه به صوت ماسکی است که روی دهان مصدوم را می پوشاند و اجازه نمی دهد بازدم مصدوم وارد دهان نجاتگر شود.

در مطلب بعد به مبحث انسداد راه هوایی و راه های تشخیص آن می پردازیم.