مباحث قانونی و اخلاقی (ویژه امدادگران)

آئین نامه ها: به عنوان یک امدادگر، شما در حیطه ای از آئین نامه های گوناگونی باید عمل کنید که شامل آئین نامه های محلی، سازمانی و کشوری می باشد. شما باید با این آئین نامه ها آنهائی هستندکه ناظر و کنترل کننده شما در انجام کار به عنوان یک امدادگر باشند. مثلاً شما ممکن است به گواهی نامه ای احتیاج داشته باشید که صلاحیت شما را به عنوان یک امدادگر تأیید نماید و یا در سازمان استانی و یا کشوری نام شما رسماً ثبت شده باشد. شما مسئول هستید که هرگونه گواهی نامه لازم و یا عضویت خود را در سازمان های مربوط همواره به روز و معتبر، حفظ و تمدید نمائید.

عمل به وظیفه: مسئولیت قانونی یک امدادگر جهت عملیات امداد و ارائه مراقبت های اورژانسی را وظیفه کاری می گوید. اولین اصل قانونی، توجه به عمل به وظیفه است. به عنوان یک شهروند عادی که به صحنه تصادف انومبیل وارد می شوید، از لحاظ قانونی ملزم به توقف و ارائه مراقبت های فوری از مصدوم نیستید. ولی در صورتی که به عنوان یک امدادگر در یک سازمان کار می کنید و به صحنه تصادف اعزام شدید، این یک مسئولیت و وظیفه کاری است. شما باید بی درنگ در صحنه حادثه اقدام کنید و مراقبت های فوری اورژانسی را با تجهیزات موجود در محدوده آموزش هایی که دیده اید انجام دهید، هرگونه نقص و ایرادی در عملیات امداد یا ارائه مراقبت های فوری اورژانسی باعث می شود که شما و یا سازمان (و یا هر دو) در معرض مسائلی قانونی قرار بگیرد.

استانداردهای مراقبت: روشی است که اشخاص طبق آن روش باید عمل کنند و یا باید مراقبت را ارائه دهند. در زمینه ارائه مراقبت به مصدومین تا چه حدی از شما انتظار می رود؟ به عنوان یک امدادگر، نمی توانید مسئول کلیه مطوح مراقبت باشید که از یک پزشک انتظار می رود، اما شما مشمول ارائه سطوحی از مراقبت ها می باشید که شخصی با آموزش های مشابه تحت شرایط یکسان انجام می دهد. به عنوان شخصی که در دوره های امدادگری آموزش دیده اید، انتظـار می رود که از دانش و مهارت هایی که آموخته اید، استفاده کنید.

شرایطی که در آن شما این مراقبت ها را باید ارائه دهید، شاید بر استانداردهای مراقبت نیز تاثیر داشته باشد. برای مثال، اگر در تاریکی و باران کار می کنید، شاید به خوبی کسی که در اتاق روشن کار می کنـد، قادر به انجام وظیفه نباشید. با پذیرفتن  استانداردهای مراقبت باید با حداکثر توانایی خود اقدامات امدادی را انجام دهیم، آنگونه که یک فرد محتاط و منطقی با آموزش های مشابه شما در این شرایط عمل می کند.

چارچوب و محدوده درمانی که شما به عنوان یک امدادگر در آن فعالیت می کنید، به صورت کامل در دوره های آموزشی برای شما تشریح می شود ولی در بعضی حالت ها، پزشکان راهنما به وسیله رادیوی دو طرفه یا بیسیم، راهنمائی های خود را ارسال می کنند.

مسئولیت ها و صلاحیت اخلاقی: جامعه و سازمان شما با مسئولیت های خاص اخلاقی به عنوان یک امدادگر به شما سپرده شده است، شما در زمینه تشکیل و پذیرش استانداردهای حرفه ای رفتاری مسئولیت هایی دارید. این کار مستلزم داشتن دانش و مهارت های روز جهت ارائه مراقبت های خوب به مصدومین می باشد. شما همچنین مسئول تجدید نظر در زمینه کارهائی که انجام داده اید و ارزیابی تکنیک های مورد استفاده می باشد. باید زمان عملیات، فعالیت امدادگری تان را ارزیابی کنید و سعی کنید نتایج اقدامات تان را از طریق پزشکان راهنما و یا پرسنل بیمارستان، پیگیری کنید.

همیشه در جستجوی راه هائی برای بهبود عملیات اجرائی خود باشید. تداوم کلاس های آموزشی و تشکیل دوره های جدید جهت مطابق شدن شما با مسائل روز طراحی شده است. رفتار اخلاقی مستلزم داشتن صداقت است. گزارشاتی جهت انعکاس دقیق وضعیت موجود تهیه کنید. هرگز گزارشی را تغییر ندهید مگر اینکه قصد اصلاح غلط های آن را داشته باشید. بخاطر داشته باشید که عملیاتی که شما در چند دقیقه اول عملیات اورژانسی انجام می دهید، ممکن است باعث مرگ و یا تداوم زندگی مصدوم شود. داشتن صلاحیت حرفه ای و اخلاقی، برای خودتان و مصدوم قابل ارزش است.

حالا شما اصول اولیه امداد ونجات را آموخته اید و از پست آینده به به شرح تخصصی کمک های اولیه خواهیم پرداخت.