اینجا پایگاه امداد و نجات جاده ای !
يكشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۱، ۰۷:۰۸ ب.ظ
تق تق تق تق
صدای در
پشتش هم صدای زنگ در و بوق ماشین
به سختی نگاه ساعت گوشی انداختم ؛ ساعت دو و پنجاه دقیقه بامداد...
سریعا از جا برخواستم و دوان دوان به سمت درب پایگاه رفتم .
بقیه بچه ها و راننده هم از جا برخواستند و منتظر بودند اعلام کنم که اتفاقی رخ داده و باید به ماموریت برویم
درب را باز کردم .
آقایی سلام کرد و گفت: نخسته جوون؛ آچار شمع داری؟ ماشین راه نمیفته، مشکل از شمعشه ...
گفتم: نخیر حاج آقا، شرمنده !
با تلخی جواب داد: پس شما چه امدادخودرو جاده ای هستید که یه آچار شمع هم توی دست و بالتون ندارید؟!
گفتم: جناب، اینجا پایگاه امداد و نجات جاده ای هست، نه امداد خودرو؛ وظیفه ما هم رسیدگی به تصادفات جاده ای هست و مصدومین حوادث !
گفت: آها، پس اینجوریه. شرمنده .
